محسن نامجو و موسیقیش قسمت ۲

 بالاخره بعد از کلی جستجو موفق شدم کار های محسن نامجو رو پیدا کنم و واقعا میتونم بگم اهنگ ترنجش اولین اهنگ فارسی بود که بعد از مدت ها گوش میدادم .متاسفانه اسم ترکهاشو ندارم که در مورد تک تکشون مطلب بنویسم .ولی دیشب که یک بار گذری کاراشو گوش دادم این نتایجو میتونم براتون بگم.    

                                                                        

۱. اولین چیزی که در رابطه با موسیقیش به نظرم رسید تاثیر عمده سبک بلوز بود که اصلا تعدادی از اهنگاش تو گام بلوز بود وتاثیری که نامجو از نوازندگان بزرگ بلوز مثل مارک نافلر دیوید بووی اریک کلاپتون و خیلی جالب بود که حتی رد پای سبک خوانندگی اریک کلاپتون و مارک نافلر رو به وضوح می توان توی مدل خواندن نامجو دید که اشعار فارسی رو تو گام بلوز میخونه .اگه شما موسیقی بلوز رو نشناسین امکان داره وقتی دارین اهنگای نامجو رو گوش میدین بگین این یارو چرا اروده میکشه؟

۲.نامجو با کاراش نشون داده کاملا به موسیقش ایرانی و مخصوصا دستگاههای خراسانی تسلط دارد و نمی گم ترکیب قدرتمندی از موسیقی ایرانی و بلوز بوجود اورده بلکه همینکه اولین نفره که چنین کاری می کنه و کار های دیگه ای برای مقایسه نداریم .از این لحاظ به خاطر نو اوری کار هاش قابل تقدیره.

۳.کار زیبای نامجو استفاده از اشعار سنتی ادب فارسی بود که برای اولین بار طرز متفاوتی از کاربرد این اشعار نشونمن میده.همون اشعاری که شجریان باهاش عربده میزنه بشکل کاملا ظریف و جالبی تو ی اثار نامجو میبینیم.

۴. طنز: نامجو شکل متفاوتی از طنز رو توی موسیقی خواندن و نوازندگی به ما اریه میدهد . با اشعار خوب بازی می کنه وشکل نویی رو برای اولین  بار توی موسیقی سنتی ایرانی ارایه میدهد.

۵. صداهایی که توی اهنگاش شنیده میشه یک نوع تجربه فرمی نو رو ایجاد می کنه که من ازش اقبال میکنم چون این نو اهنگ سازی از موسیقی کلاسیک یا به بیانی اهنگسازی تصویری نشات می گیره واستفاده از این صدا ها به ایجاد عمق و فضا سازی هم کمک می کنه .

۶. از پاساژ های بلوزش توی اهنگهای سنتی استقبال می کنم.

۷.از این که به موسیقیه فسیل ایرانی حمله کرده جانانه استقبال می کنم.

۸.ترکیب زیبای سه تار و گیتار.     

فعلا همین ها به ذهنم رسید وقتی کاملا کاراشو گوش کنم نقد بعدی رو هم میذارم تو وبلاگ ولی چون اساسا ادم منتقدی هستم همین اول با ۱ بار گوش دادن کاراش انتقادم دارم مسلما بیشتر کاراشو گوش بدم این انتقادا بیشتر میشه.

۱.اشفتگی سبک تو بعضی از کاراش بیداد میکنه اینجا هاشو اضافه کاری کرده زیادی عصیان داره زننده شده .

۲.تو اهنگهایی که از گام بلوز بیشتر استفاده کرده موفقتر بوده حتی موسیقی ایرانیشم دلنشین تر کرده .اما جاهایی که تو دستگاه زیاد رفته خراب شده تعادل و دل نشینی رو به هم زده.

۳.پا ساژاش تکراری شده مخصوصا تو چند تا از اهنگاش خیلی مشابه.

۴. کنترپوان؟ کاشکی یه کم بیشتر راجر واترز گوش می دادی کلاسیک گوش میدادی.این قسمت رو ضعیفه.

۵.از صداهای فرعی میتونست استفاده بهتری تو بیان مفهوم اشعار استفاده کنه.که نکرده

برای حالا کافیه

ولی واقعا به نظرم بهترین موزیسین بعد انقلاب کسی نیست جز نامجو من از ترک فکر میکنم جانم ارزوست و ترنج خوشم اومد مخصوصا ترنج که اولین ترک ایرانی بود که بعد از سالهها ۲ ۳ بار گوش کردم.خوب داره راهشو میره و واقعا کاراش قابل تقدیره .

همینکه موسیقی تلفیقی زیبایی رو برای اولیین بار توی ایران اورده واقعا جای شکر داره.

من که فعلا ازش حمایت میکنم.

حامد.   اینم لینک مصاحبش با حیات نو http://www.hayateno.org/Detail.aspx?cid=82825&catid=563