کامران شیردل در بررسی کامران شیردل(قسمت دوم)

 

بررسی ساختاری مستندهای کامران شیردل                   

ندامتگاه

 

همانطور که گفتم فیلم اول استاد در باره زنان زندانی پیش از انقلاب بود .از لحاظ داستانی و روایی

فیلم به شکلی کاملا مستند بود و سیر داستانی خطی را در بر می گرفت ولی شکل کاملا اماتور فیلم سازی و تقلید ساختاری استاد از سینمای نئو رئال کاملا هویدا بود .

تکنیک دوربین رو دست حرام شده بود چون با ضرب اهنگ داستان پیش نمی رود و صرفا جهت دادن شکل واقعی به مدیوم سینمائی فیلم بوده.در اینجا تکنیک های استاد صرفا شکل تجربه فرمی دارند.

انتقادی که در سالن من به استاد انتقال دادم این بود که فیلم بیش از حد یک طرفه شده و با علم اینکه ما میدانیم اینجا زندان است ولی مصاحبه با زندانیان و زنان طوری است که ما فکر میکنیم انها همه انسانهای پاک و بی گناهی بوده و بدون علت اینجا گرفتار شدند. و نام فیلم هیچ ارتباطی با مستند مذکور ندارد.

استاد در جواب این نقد گفت به هر حال اون موقع من ۲۶ سالم بیشتر نبوده و این فیلم جز فیلمهای اولم است .

                                                                                               

تهران پایتخت ایران است 

                                                                          p-25.jpg                                                                                                                                     

 

این فیلم به تشریح بد بختی های مردم محله خانی اباد تهران در ۴۰ سال پیش می پرداخت.

در این فیلم از لحاظ بیان ساختاری استاد پیشرفتهایی کرده است فیلم منسجم تر و روان تر شده پرش تدوین کمتر شده دوربین کمتر بع حرز میرود و مطلب جالب در مورد فیلم های اتاد اینست که خودش مصاحبه می کند.

استاد از این اثر به بعد به نوعی با نشانه ها هم کار می کند مثل کلاس درس مرگ بچه ها و..... که در ادامه کارهایش نقش بیشتری می یابد .

در این اثر استاد بیان انرشیستی دارد برای مثال زمانیکه در کلاس درس معلم  دیکته می گوید و دیکته به جائی می رسد که صحبت از ولیعهد میشود نما تمام میشود و این نشانگر مخالفت استاد با هر نوع حکومتی و نظامی میباشد که اصولا هر نظامی منفی ازادی است.

و زمانیکه فیلم تمام میشود در تیتراژ نوشته می شود نا تمام که این ناتمامی رو ما هنوز هم در جامعه حاضر بعد از نیم قرن داریم. و اشاره ای که استاد در جلسه پرسش و پاسخ به یکی از سوالات تماشاگرها که پرسید استاد شما چرا دیگر از این نوع سینما دور شدین و اتاد در پاسخ گفت اگر بخواهید از بد بختی مردم در ایران فیلم بسازید تمام عمر هم کفایت نمیکند که این هم به نوع جوابی انارش ومخالف هر نوع حکومتی بود.

                                                                                         یک جامعه باید نقد شود تا پیشرفت کند

نظرات 1 + ارسال نظر
وحید پنج‌شنبه 10 خرداد‌ماه سال 1386 ساعت 10:31 ب.ظ http://cinse7en.blogspot.com

دوست عزیز از لینکت ممنون . ورودت را به فضای سایبر تبریک می گم . دیدم که مطلبی راجع به نیو ریالیسم ایتالیا نوشتی به نظر من آن دوره سینمای ایتالیا اثر شگرفی روی سینمای بعد خودش گذاشت و نوعی ایدیولوژی فرمی از خود به جای گذاشت که حتی در آثار ایرانی دهه شصت وهفتاد هم به خوبی دیده می شود . به نظر بنده موج نوی فرانسه مدیون نیوریالیسم های ایتالیا است . لینکت را اضافه خواهم کرد .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد