grindhouse رو دیدم

 

بالاخره موفق به دیدن گریند هاوس اخرین فیلم تارانتینو و رودریگوئز شدم . فیلم در رسای سینماهائی که فیلم های درجه ب نشون میدن ساخته شده و بنوعی مدرنیزه کردن اون نوع سینما برای مخاطب لازم نمیبینم که توضیح بدم این دو کارگردان چه شیفتگی به این نوع فیلمها دارند .دیشب بالاخره هر جوری بود تا ۴ صبح بیدار موندم تا فیلم رو تماشا کنم الان که سر کارم دارم از خواب میمیرم. قبلا قبل از اکران فیلم تو وبلاگ در موردش مطلب نوشته بودم الن که فیلم ها رو دیدو تحلیل کوتاهی براشون مینویسم تا اگر دوست داشتین فیلمها رو ببینید بدونید با چی طرفین.

فیلم دوم که مال تارانتینو بود رو من اول دیدم اونم به خاطر علاقم به کارهای تارانتینو

death proof                                                                                             

ما اخر هم نفهمیدیم معنی این اصطلاح چیست اما فیلم در مورد یک قاتل که قربانیهاشو با ماشینش میکشه اخرشم قربانی ها اون رو می کشند.

 

فیلم خیلی کم رمق اغاز میشه و تا ربع اتهایی فیلم چیز جالبی برای عرضه نداره بجز یه کرت راسل جالب و یه سری دیالوگهای تارانتینوئی که متاسفانه به جای اینکه جنبه اکشن فیلم بالا باشه فیلم فقط تو ۴/۳ اولش داره روی این دیالوگها می چرخه فقط تو ۴/۱ انتهای فیلم شما انتظارتون از فیلم براورده میشه .

سوژه بد جور حروم شده در انتهای فیلم ما به یک تعقیب و گریز بر میخوریم که کاملا مشخص تمام تلاش کارگردان این بوده که یک تعقیب و گریز مشتی درست کنه که تو سینما به یادگار بمونه البته تو این راه هم ضعیف عمل کرده .کار سرده و فقط می تونیم حسن فیلم رو تو کرت راسل با نقشش و فیلم برداری عالی فیلم ببینیم .

این فیلم به هیچ وجه اون چیزی نیست که از تارانتینو انتظار میره .تارانتینو هم تو این فیلم نقش کوچکی رو بازی کرده که افتضاح دراومده و بدجور داره تو چشم میزنه که این تارانتینوئه و اصلا نقش تو روایت فیلم حل نشده. اما تمام نشانی های تارانتینوئی را در این فیلم می توان یافت مانند کافه موسیقی مخصوص تارانتینو دیالوگهای بی سر و ته و فحش و......

در انتها فقط جای تعجب از داوران کن و علاقه همیشگیشون به تارانتینو میمونه که چه طور این فیلم رو تو کن قبول کردند . وقتی به فیلمهای قبلی تارانتینو مینگریم این اثر صرفا سقوط کارگردان مولف رو نشون میده فیلم اکشن و این همه دیالوگ؟

من از ۴ نمره ۱.۵ رو به فیلم میدم که به نظرم به هیچ وجه حتی در راه احیای ژانر موثر نبوده.

 

planet terror                                                                             

این فیلم اثر رابرت رودریگوئز است و داستان یک ویروس را تعریف می کند که انسانها در برخورد با ان تبدیل به زامبی میشوند.

                                                              

فیلم عالی و تاثیر گذاریست شما را از صحنه های اکشن سیراب می کند و زیبائی فیلم در این نکته است که فیلم نمیخواهد ژانر بیافریند بلکه در تکمیل و احیای ژانر فیلمهای زامبی حرکت می کند یک داستان سر راست و مملو از صحنه های خون و خون ریزی .بنوعی داستان زامبی قرن ۲۱ است . ترکیب زن های مو بور و مو سیاه رودریگوئز از روی سرگیجه هیچکاک اقتباس شده و خوب هم از کار در امده .فیلم از تعلیق مملو است و تا انتهای داستان شما را سر جای خود می نشاند .

                                                                Grindhouse

کاملا در احیای ژانر قدم گذاشته شده و جالب اینست که بازی تارانتینو در اثر رودریگوئز چه خوب از اب درامده و کاملا در کلیت فیلم غرق شده .

موسیقی فیلم را هم خود رودریگوئز ساخته که چیز جالبی شده.در مجموع در صورتی که به نظر میرسید باید برعکس باشد ولی فیلم رودریگوئز وفادار تر و قدرتمند تر است .

من به این فیلم نمره ۳ از ۴ می دهم و به نظر رودریگوئز موفق تر از تارانتینو عمل کرده

البته می دانم با این نمره دهی ها باید فردا در انتظار بیانات تند روشنفکران عزیز باشم.

                                                       خبرها

 

خبر اول اینکه فیلمنامه خودم دستخوش تغییراتی شد که با ارین رویش کار کردیم .خبر بعدی اینه که فیلم خانه روشن وحید موساییان رو در خانه هنرمندان دیدم که فیلم در جای خود بحث می طلبد.

خبر بعد اینکه احتمالا در انتهای هفته جاری جشنواره تماشای فیلم در خانه خودمان برگزار کنم و در 4 شب هر شب به 3 اثر بزرگ تاریخ نمایش داده شود اینم برنامه فیلم های جشنواره

جمعه : sex lies video tape اثر سودربرگ -مستاجر از polanski - جذابیت penhan بوروژووازی از بونوئل

شنبه : سینمای دو فیلمه از تارانتینو و رودریگوئز - از نفس افتاده از ژان لوک گدار - زیرزمین  امیر کاستاریکا

یکشنبه : گزارش از عباس کیا رستمی - مادام بواری از کلود شابرول - عجیب تر از بهشت از جارموش

دوشنبه : بزرگراه گمشده از دیوید لینچ - یاد اوری از نولان - نوستالوژیا از تارکوفسکی 

فیلم های دیگری هم و جود دارند که در صورت اینکه فرصت شود در بخش های جنبی نمایش داده می شود.

جشنواره هم فقط برای دوستان برگزار می شود.

 

حامد

بدرود

 

نظرات 1 + ارسال نظر
ارشاد شنبه 31 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 02:23 ب.ظ

سلام در مورد death proof خواستم بگم
یکی از اشتباهات تارنتینو قرار دادن این فیلم در grindhouse هست که باتوجه به تعریفی کع از معنش کردند این فیلم نباید در جمع سری فیلم های grindhouse قرار می گرفت(نکته grindhouse مجموعه ۶ تا فیلمه نه ۲ فیلم فقط این ۲ اکران شدند بقیه می رند برای dvd)با سبک بقیه تفاوت داره ما با ذهنیت اینکه الان یک فیلم اکشن را می بینیم به تماشای فیلم میریم تو ذوق همه می خوره در صورتیکه اصلا هدف این نبوده.به نطر من لازمه اون تعقیب وگریز آخر همون۱ ساعت دیالوگ فیلم بوده(اصلا سبکه تارنتنو هم روی همین هست)بر خلاف نطر شما به نطر من death proof فیلمنامه زیبا و اوریجینالی داره با موضوع متفاوت.کاملا تارنتینویی ساخته شده حالا از قول خود تارنتینو در مورد فیلم: (سبک کار من به شکلیه که وقتی شما فکر می کنید فیلم قراره روند تندی داشته باشه من کندش می کنم وقتی همه انتطار روند کند دارند من به فیلم را تند می کنم تا همه شکه شند این روش منه در death proof هم به همین شکل هست همه احساس روند کند در اوایل می کنند ولی من در آخر هر چی که از فیلم انتظار دارند بهشون می دم وشکه می شوند)امیدوارم رای بالای منتقدین را دیده باشید همین باعث شد که به کن برود مهمترین ویزگی فیلم کلیشه ای نبودن فیلم هستش که باعث تشویق منتقدین شده است
من کیفیت DVD را دیدم extended هم بود یکبار دیگهبا کیفیت خوب ببین حتما خوشت میاد
متشکر از سایت مفیدتون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد