محسن نامجو و موسیقیش قسمت ۲

 بالاخره بعد از کلی جستجو موفق شدم کار های محسن نامجو رو پیدا کنم و واقعا میتونم بگم اهنگ ترنجش اولین اهنگ فارسی بود که بعد از مدت ها گوش میدادم .متاسفانه اسم ترکهاشو ندارم که در مورد تک تکشون مطلب بنویسم .ولی دیشب که یک بار گذری کاراشو گوش دادم این نتایجو میتونم براتون بگم.    

                                                                        

۱. اولین چیزی که در رابطه با موسیقیش به نظرم رسید تاثیر عمده سبک بلوز بود که اصلا تعدادی از اهنگاش تو گام بلوز بود وتاثیری که نامجو از نوازندگان بزرگ بلوز مثل مارک نافلر دیوید بووی اریک کلاپتون و خیلی جالب بود که حتی رد پای سبک خوانندگی اریک کلاپتون و مارک نافلر رو به وضوح می توان توی مدل خواندن نامجو دید که اشعار فارسی رو تو گام بلوز میخونه .اگه شما موسیقی بلوز رو نشناسین امکان داره وقتی دارین اهنگای نامجو رو گوش میدین بگین این یارو چرا اروده میکشه؟

۲.نامجو با کاراش نشون داده کاملا به موسیقش ایرانی و مخصوصا دستگاههای خراسانی تسلط دارد و نمی گم ترکیب قدرتمندی از موسیقی ایرانی و بلوز بوجود اورده بلکه همینکه اولین نفره که چنین کاری می کنه و کار های دیگه ای برای مقایسه نداریم .از این لحاظ به خاطر نو اوری کار هاش قابل تقدیره.

۳.کار زیبای نامجو استفاده از اشعار سنتی ادب فارسی بود که برای اولین بار طرز متفاوتی از کاربرد این اشعار نشونمن میده.همون اشعاری که شجریان باهاش عربده میزنه بشکل کاملا ظریف و جالبی تو ی اثار نامجو میبینیم.

۴. طنز: نامجو شکل متفاوتی از طنز رو توی موسیقی خواندن و نوازندگی به ما اریه میدهد . با اشعار خوب بازی می کنه وشکل نویی رو برای اولین  بار توی موسیقی سنتی ایرانی ارایه میدهد.

۵. صداهایی که توی اهنگاش شنیده میشه یک نوع تجربه فرمی نو رو ایجاد می کنه که من ازش اقبال میکنم چون این نو اهنگ سازی از موسیقی کلاسیک یا به بیانی اهنگسازی تصویری نشات می گیره واستفاده از این صدا ها به ایجاد عمق و فضا سازی هم کمک می کنه .

۶. از پاساژ های بلوزش توی اهنگهای سنتی استقبال می کنم.

۷.از این که به موسیقیه فسیل ایرانی حمله کرده جانانه استقبال می کنم.

۸.ترکیب زیبای سه تار و گیتار.     

فعلا همین ها به ذهنم رسید وقتی کاملا کاراشو گوش کنم نقد بعدی رو هم میذارم تو وبلاگ ولی چون اساسا ادم منتقدی هستم همین اول با ۱ بار گوش دادن کاراش انتقادم دارم مسلما بیشتر کاراشو گوش بدم این انتقادا بیشتر میشه.

۱.اشفتگی سبک تو بعضی از کاراش بیداد میکنه اینجا هاشو اضافه کاری کرده زیادی عصیان داره زننده شده .

۲.تو اهنگهایی که از گام بلوز بیشتر استفاده کرده موفقتر بوده حتی موسیقی ایرانیشم دلنشین تر کرده .اما جاهایی که تو دستگاه زیاد رفته خراب شده تعادل و دل نشینی رو به هم زده.

۳.پا ساژاش تکراری شده مخصوصا تو چند تا از اهنگاش خیلی مشابه.

۴. کنترپوان؟ کاشکی یه کم بیشتر راجر واترز گوش می دادی کلاسیک گوش میدادی.این قسمت رو ضعیفه.

۵.از صداهای فرعی میتونست استفاده بهتری تو بیان مفهوم اشعار استفاده کنه.که نکرده

برای حالا کافیه

ولی واقعا به نظرم بهترین موزیسین بعد انقلاب کسی نیست جز نامجو من از ترک فکر میکنم جانم ارزوست و ترنج خوشم اومد مخصوصا ترنج که اولین ترک ایرانی بود که بعد از سالهها ۲ ۳ بار گوش کردم.خوب داره راهشو میره و واقعا کاراش قابل تقدیره .

همینکه موسیقی تلفیقی زیبایی رو برای اولیین بار توی ایران اورده واقعا جای شکر داره.

من که فعلا ازش حمایت میکنم.

حامد.   اینم لینک مصاحبش با حیات نو http://www.hayateno.org/Detail.aspx?cid=82825&catid=563   

                                                                                                                                                                                         

فریاد .سانسور کنسرت بزرگ گروه راک گات در ایران

وای و فریاد از این مملکت

مملکتی که مسیول امور تربیته دانشگاهه ملیش به گیتار میگه ساز شیطان.

مسیولان دانشگاه علوم پزشکی تهران در یک اقدام شنیع وغیر انسانی مخالف ازادی بیان فکر عقیده کنسرت گروه گات رو در حالیکه تمامی ۱۲۰۰ بلیط ان بفروش رفته بود و۲ روز به کنسرت باقی مانده بود لغو کردند.

این حادثه در حالی اتفاق میافته که گروه راک گات ۶ ماه برای اجرای این کنسرت تمرین مداوم داشتن و من خودم شاهد بودم که اعضای این گروه تمام هزینه ها را بصورت شخصی پرداخت میکردند و هیچ گونه ساپورتی حتی برای محل تمریناتشان نداشتند.

وما دوست داران وطرفداران این گروه و موسیقی راک و ازادی این حرکت مسیولان دانشگاه علوم پزشکی و سالن رازی  را محکوم میکنیم .

افسوس ناله فغان و نفرین بر مزار این ویرانه      

کن ۲۰۰۷

اینم اخبارات کن ۲۰۰۷

مهم‌ترین رخداد سینمایی سال، بعد از مراسم اسکار و بی‌شک معتبرترین فستیوال سینمایی دنیا، امسال شصتمین سال برگزاری‌اش را پشت سر خواهد گذاشت.
جشنواره کن با تمام انتقاداتی که در این سال‌ها به آن وارد بوده، هنوز بزرگترین میعاد‌گاه سینمای هنری دنیاست.
رویکرد مدیران کن مبنی بر حضور ستاره‌های هالیوودی و فیلم‌های آمریکایی، برای برخی دوستداران قدیمی کن خوشایند نبوده ولی گردانندگان این فستیوال بارها اعلام کرده‌اند که لحاظ جذابیت برایشان اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد.
ژیل ژاکوب و همراهانش سال‌هاست در برزخ هنر و تجارت می‌کوشند تا فستیوال کن هم اعتبار هنری که مثلاً در دهه شصت میلادی داشت حفظ کند و هم این‌که برای علاقه‌مندان عام‌تر سینما نیز با حضور ستاره‌های محبوب آمریکایی خالی از جذابیت نباشد.در کن امسال در کنار ستاره‌های هالیوودی، از تعدادی از فیلمسازان برجسته نیز به عنوان مهمان دعوت به‌عمل آمده است.
کن در شصتمین دوره‌اش با گردآوردن برندگان نخل طلا در سال‌های گذشته، نمایش آثار برگزیده حضور اسکورسیزی به عنوان مهمان ویژه و چند برنامه جنبی دیگر، می‌خواهد به اعتبار هنری‌اش تأکید کند.
جشنواره‌ای که امسال ریاست هیأت داوران بخش مسابقه‌اش را استفن فریزر کارگردان انگلیسی بر عهده دارد.
طبق معمول بخش مسابقه مهمترین قسمت جشنواره کن است .هنوز اسامی فیلم‌های حاضر در کن به طور رسمی اعلام نشده ولی بر اساس اخبار منتشر شده به نظر می‌رسد که امسال فیلم‌های کارگردانانی چون کاپولا،مور،ون‌سنت،امیر کوشتوریستا،سودربرگ و... در شصتمین دوره کن به نمایش درآید.
● بازگشت کاپولا
فرانسیس فورد کاپولا کارگردان برجسته سینما و خالق آثار به یاد ماندنی چون «پدر خوانده‌ها» و «اینک آخرالزمان»، از حاضران احتمالی کن امسال است. «جوانی بدون جوانی»‌ عنوان فیلم تازه فورد کاپولاست که در حال طی کردن آخرین مراحل فنی است.
فورد کاپولا در اواخر دهه هفتاد، با فیلم «و اینک آخر‌الزمان» نخل طلای کن را از آن خود کرد. او گرچه سال‌هاست از دوره درخشان کاری‌اش فاصله گرفته، اما همچنان هر فیلمی از خالق «پدر خوانده‌»، کنجکاوی زیادی برای علاقه‌مندان سینما ایجاد می‌کند.
بازگشت کاپولا اگر البته اتفاق بیفتد، می‌تواند یکی از فرازهای مهم کن امسال را رقم بزند.
● پیرمردهای برادران کوئن
برادران کوئن با فیلم‌های خارق عادت و متفاوت خود همیشه مورد توجه مدیران کن بوده‌اند. آنها امسال با فیلم «مردهای پیر بدون کشور» به کن خواهند آمد. جوئل واتیان کوئن قبلاً نشان داده‌اند که تبحر خاصی در آنچه منتقدان بازیگوشی‌های فرعی خوانده‌اند، دارند و به همین خاطر اگر فیلم‌هایشان خیلی مورد توجه تماشاگر آمریکایی قرار نگیرد، در عوض فستیوالی چون کن از آن استقبال به‌عمل خواهد آورد. فیلم تازه کوئن‌ها که نام عجیبی هم دارد، از جنجال‌برانگیز‌ترین آثار کن شصتم است.
● فینچر و ماجرای یک قاتل زنجیره‌ای
دیوید فینچر کارگردان شاخص سینمای آمریکا، دیگر فیلمسازی است که پس از سال‌ها به کن خواهد آمد. فینچر «زودیاک» را کارگردانی کرده که اثری تریلر است. می‌گویند فیلم تازه فینچر که پس از چند سال غیبت توسط او ساخته شده، فیلم عجیب و غریبی از کار درآمده است. «زودیاک» درباره یک قاتل زنجیره‌ای است که در دهه هفتاد، سانفرانسیسکو را با جنایت‌هایش به وحشت انداخت.
فینچر که قبلاً با ساخت فیلمی چون «هفت»، استادی خود را در ساخت تریلرهای پرتعلیق، جذاب و در عین حال عمیق و چندلایه به اثبات رسانده است جنایت‌های زودیاک را خوب به خاطر دارد.سال‌هایی که او کودک بود، این قاتل زنجیره‌ای با جنایت‌هایش حسابی به شهرت رسیده و ترس و وحشت را در جان مردم انداخته بود.
در حالی که خیلی‌ها منتظر یک «هفت» دیگر از فینچر هستند، عوامل سازنده فیلم اعتقاد دارند که «زودیاک» شباهتی به کارهای قبلی فینچر ندارد و احتمالاً همه را غافلگیر خواهد کرد.می‌گویند فینچر در «زودیاک» سبک بصری کاملاً متفاوتی را به‌کار گرفته است.
وسواس‌های این کارگردان در طول ساخت فیلم و شایعاتی مبنی بر گرفتن بیش از۷۰ برداشت در برخی پلان‌ها، توقعات را از «زودیاک» بالا برده است.
● مایکل مور و جنجال‌های سیاسی
مایکل مور فیلمساز جنجالی سینمای آمریکا که یک بار برای مستند جنجال‌برانگیزش برنده نخل طلا شده، از دیگر گزینه‌های حضور در کن امسال است. مور که معمولاً در هر فیلم‌اش جنجال تازه‌ای را برپا می‌کند، احتمالاً با فیلم تازه‌اش که «سیکو» نام دارد در این فستیوال حاضر خواهد شد.
حضور مور که به خاطر فیلم‌ها و اظهاراتش علیه دولت بوش شهرتی جهانی یافته است، بار دیگر بار سیاسی کن را افزایش خواهد داد.
شاید به همین خاطر است که پیش‌بینی شده «سیکو» یکی از پربیننده‌ترین فیلم‌های امسال کن باشد.
● پارانوید ون سنت
گاس ون‌سنت فیلمساز آمریکایی، امسال احتمالاً با «پارک پارانوید» در بخش مسابقه کن حاضر خواهد شد. ون سنت فیلمساز متعلق به جریان مستقل سینمای آمریکا، در سال ۲۰۰۳ با «فیل» نخل طلا را به خانه برده و از فیلمسازان مورد علاقه مدیران کن به‌شمار می‌آید.
گفته می‌شود «پارک پارانوید» فیلمی کاملاً ساختارشکن و متفاوت از کار درآمده و در صورت حضور در کن شانس بالایی برای موفقیت خواهد داشت.
● ستاره باران سودربرگ
استیون سودربرگ که بیست سال پیش توسط مدیران کن کشف شد، موفق شد جایزه نخل طلا را به خاطر فیلم «جنسیت، دروغ و نوارهای ویدئو» از آن خود کند. در سال‌های اخیر مبدل به یکی از پرکارترین کارگردانان هالیوود شده است.
سودربرگ سوئدی امسال با فیلم «سیزده یار اوشن» به کن خواهد آمد که سه‌گانه این سینماگر را تکمیل خواهد کرد. «یازده مرد اوشن» و «دوازده مرد اوشن» با حضور ستاره‌های هالیوودی جزو آثار محبوب و پرفروش این سال‌ها بوده و سودربرگ قصد دارد با فیلم تازه‌اش این روند را ادامه دهد؛ به‌خصوص این‌که در فیلم تازه آل‌پاچینو هم به جمع یاران اوشن اضافه شده است.
«سیزده یار اوشن» برای اولین بار در کن به نمایش درخواهد آمد و نمایش فیلم به احتمال قوی با حضور بازیگران سرشناس‌اش چون برادپیت، مت دیمون، جورج کلونی، جولیا رابرتز، کاترین زتا جونز و آل پاچینو همراه خواهد شد.
مدیران کن در سال‌های اخیر نشان داده‌اند که علاقه خاصی به حضور ستاره‌های هالیوودی در این فستیوال دارند و امسال هم حساب خاصی روی فیلم سودربرگ و ستاره‌هایش باز کرده‌اند.
● اولین فیلم انگلیسی زبان کاروای
وونگ کاروای کارگردان هنگ کنگی امسال با My Blueberry nigh به کن می‌آید. این فیلم انگلیسی زبان کاروای است که با حضور بازیگرانی چون جودلا و نورا جونز ساخته شده است.
کاروای که «در حال و هوای عشق»‌اش تحسین کنندگان بسیار داشت، از فیلمسازان مورد توجه فرانسوی‌هاست. او سال گذشته ریاست هیأت داوران بخش مسابقه را برعهده داشت؛ نکته‌ای که اهمیت بالای این فیلمساز هنگ‌کنگی را برای مسئولان کن نشان می‌دهد.
کاروای از فیلمسازانی است که معمولاً بدون فیلمنامه و صرفاً بر اساس یک خط داستانی فیلم می‌سازد و به همین خاطر کلیت آثارش بر بداهه‌پردازی‌های خلاقانه استوار است.
نکته جالب توجه درباره My Blueberry nigh فیلمبرداری داریوش خنجی، فیلمبردار برجسته ایرانی است. گفته می‌شود فیلم کاروای در مراسم افتتاحیه به نمایش درخواهد آمد. باید دید این کارگردان صاحب سبک آسیایی، در کار با بازیگران هالیوودی به چه دستاوردهایی رسیده است.
● دیگر بزرگان
هوهسیائو هیسن، امیر کوشتوریستا، سوکورف، دنی آرکان، مایکل وینتر باتم و کوئنتین تارانتینو از دیگر فیلمسازان شاخصی هستند که گفته می‌شود با آثارشان در کن حضور خواهند یافت.
● سینمای ایران روی نیمکت ذخیره‌ها
سینمای ایران که در دهه نود کشف بزرگ کن بود، چند سالی است که چندان توجه ژیل ژاکوب و رفقا را به خود جلب نمی‌کند؛ چنان‌که سال گذشته هیچ فیلمی از سینمای ایران در کن پذیرفته نشد. امسال اما شنیده‌ها از پذیرفته‌ شدن چند فیلم ایرانی در کن حکایت می‌کند.
فیلم‌های «آن سه» ‌ساخته تقی نعمتی و «خاک سرد» به کارگردانی رضا سبحانی از گزینه‌های حضور در بخش‌های جنبی کن هستند. البته این فیلم‌ها گویا در میان آثار ذخیره قرار دارند و در صورت نرسیدن گزینه‌های اصلی، شانس حضور در کن را می‌یابند. درباره یکی دو مستند و انیمیشن ایرانی هم زمزمه‌‌هایی مبنی بر حضور در کن شنیده‌ شده ولی هنوز چیزی قطعی نشده است.
اما از ایرانی‌های فعال در دیگر کشورها، می‌توان به رامین بحرانی اشاره کرد که فیلم تازه‌اش با عنوان «اوراق‌چی» در کن به نمایش درخواهد آمد. رامین بحرانی که سال‌ها پیش فیلم «بیگانگان»‌ را در ایران ساخت و با آن در جشنواره هجدهم فجر نیز شرکت کرد، در «اوراق‌چی» به بیان داستان زندگی یک خواهر و برادر پرداخته که در محله‌ای فقیر‌نشین زندگی می‌کنند.
یکی دو فیلمساز متولد ایران هم که نام‌های آشنایی ندارند، احتمالاً با آثارشان در بخش‌های جنبی کن حاضر خواهند شد. در کل اما به نظر می‌رسد که سینمای ایران بیشترین حضور را در بخش بازار فیلم داشته باشد تا بخش‌های اصلی این فستیوال.
● مرور آثار هیچکاک و پیالا
در جشنواره امسال، قرار است مروری بر آثار آلفرد هیچکاک و موریس پیالا برگزار شود. آلفرد هیچکاک به عنوان استاد تعلیق و دلهره در سینما، یکی از بزرگان هنر هفتم است. سازنده فیلم‌های درخشانی چون «سرگیجه»، «شمال از شمال غربی» و «روانی»‌ که البته حال و هوای آثارش تناسب چندانی با فستیوال کن نداشت؛ به‌خصوص که در آن سال‌ها کن برعکس الآن بیشتر به تولیدات اروپایی توجه نشان می‌داد.
با این همه، این نکته را نباید فراموش کرد که فرانسوی‌ها جزو اولین کسانی بودند که فیلم‌های هیچکاک را جدی گرفتند و آنها را جزو آثار برجسته سینما خواندند. در حالی که در آمریکا هیچکاک به عنوان سازنده آثار تجاری و عامه‌پسند شناخته می‌شد، این منتقدان فرانسوی بودند که با دیدی تازه و مرور مجدد فیلم‌های او، نکات زیادی را در دل آثارش کشف کردند و به‌واقع به هیچکاک نوعی حیثیت هنری و روشنفکرانه بخشیدند.
موریس پیالا دیگر فیلمسازی که در کن امسال مروری بر آثارش برگزار می‌شود؛ از جمله کارگردانان باسابقه سینمای فرانسه است.
پیالا یک بار هم برنده نخل طلای کن شده است. او در سال ۱۹۸۷ برای فیلم «زیر آفتاب شیطان» نخل طلا گرفت؛ جایزه‌ای که البته سر و صدای زیادی هم به پا کرد، چون «زیر آفتاب شیطان» اثر متوسطی بود و همین نکته باعث شد تا پیالا وقتی برای دریافت جایزه روی سن رفت، با هو کردن تماشاگران مواجه شود.
«زیر آفتاب شیطان» به عنوان محصول سینمای فرانسه در حالی برنده نخل طلا شد که سال‌ها بود فیلم‌های فرانسوی این جایزه را دریافت نمی‌کردند و در آن مقطع چنین عنوان شد که برای جبران مافات در آن سال از ابتدا تصمیم بر این بود که به فیلمی فرانسوی جایزه اهدا کنند.
● متقاضیان گسترده بازار فیلم
بازار فیلم کن یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این فستیوال است. در روزهایی نبض سینما در این جشنواره می‌تپد و همه نگاه‌ها معطوف به کن است. خیلی‌ها برای یافتن و خرید فیلم‌های مناسب به فرانسه می‌آیند. گویا مدیران کن برای بازار فیلم امسال قرار است شیوه‌های نوینی را برای بازاریابی و فروش آثار به‌کار گیرند؛ به همین خاطر بازار امسال گسترده‌تر از دوره‌های پیش برگزار می‌شود.
به گفته جوئی مونیترو مدیر بازار کن، بیش از ۸ هزار فیلم داوطلب حضور در این بخش هستند که از میانشان ۱۲۰۰ فیلم برای عرضه در این بازار انتخاب می‌شوند.
● نمایش آثار برگزیده دوره‌های پیش
امسال به مناسبت این‌که کن شصتمین سال برپایی‌اش را پشت سر می‌گذارد، قرار است منتخبی از آثار برگزیده دوره‌های گذشته کن به نمایش درآیند. این آثار به صورت آنلاین در اختیار مخاطبان گذاشته خواهد شد.
به این ترتیب بیش از ۳۰۰ ساعت فیلم که از جمله آثار برگزیده کن از اولین دوره (۱۹۴۶) تا امسال هستند، در معرض تماشای کاربران قرار خواهد گرفت.
ژیل ژاکوب رئیس جشنواره کن، علت این اقدام را تقویت و گسترش بنیان‌های هنری این فستیوال عنوان کرده است. ژاکوب پیش‌بینی کرده که حداقل نیم میلیون نفر از آثار برگزیده سال‌های پیش دیدن کنند.
● حضور برندگان نخل طلا
یکی دیگر از برنامه‌های گردانندگان جشنواره کن برای بزرگداشت شصتمین سال این رویداد هنری، دعوت از تعدادی از برندگان نخل طلا برای حضور در کن شصتم است. از میان برگزیدگان کن که حضورشان تاکنون قطعی شده می‌توان به نانی مورتی، الیور استون و سیدنی پولاک اشاره کرد.
اینها البته فقط تعدادی از میهمانان سرشناس کن امسال هستند. پیش از این حضور مارتین اسکورسیزی به عنوان مهمان ویژه کن قطعی شده بود.

حاشیه هایی بر شصتمین دوره جشنواره کن

---

مسوولان برگزاری شصتمین دوره جشنواره فیلم کن فرانسه اعلام کرده اند؛ امسال پیش از پایان مهلت دریافت آثار برای بازبینی توسط هیات انتخاب حدود ۱۶۱۵ فیلم داستانی متقاضی حضور در بخش های مختلف این فستیوال بوده اند که این آمار نشانگر رشد یازده درصدی آثار متقاضی نسبت به دوره گذشته است.
امسال ۷۵ کشور جهان با ارسال فیلم متقاضی حضور در این رویداد معتبر سینمایی جهان بوده اند.
● حضور پررنگ آسیایی ها
از نکات قابل توجه در این دوره باید به حضور قابل توجه آسیایی ها در میان ۲۳ فیلم بخش اصلی اشاره کرد. چهار فیلم «شب های دربه دری» (وونگ کاروای) از هنگ کنگ، «موگاری نوموری» (نائومی کاواسی) از ژاپن و دو فیلم کره ای «نفس» (کیم کی دوک) و «آفتاب پنهان» (لی چانگ دونگ) حدود ۱۸ درصد از فیلم های بخش مسابقه برای تصاحب نخل طلای شصتمین دوره را تشکیل می دهند. در این میان سینمای کره جنوبی با دو فیلم مهمترین کشور آسیایی در این دوره از فستیوال کن تلقی می شود.
● آمریکا و فرانسه با سهم مساوی از آسیا
آمریکا و فرانسه نیز هرکدام با ۴ فیلم نقش قابل اعتنایی در میان آثار بخش اصلی این دوره از کن ایفا می کنند. فرانسه با فیلم های «مستخدم پیر» (کاترین بریا)، «پروانه و حباب غواصی» (جولین شنابل)، «Tehilim» (رافائل نادجاری) و «پرسپولیس» (مرجانه ساتراپی و رنسان پارنو) و آمریکا با فیلم های «پیرمردهای بدون سرزمین» (برادران کوئن)، «زودیاک» (دیوید فینچر)، «شب متعلق به ما است» (جیمزگری) و «پارک پارانوئیدی (گاس ون سنت) در بخش اصلی حضور دارند.
● رقابت برای تصاحب دومین نخل طلا
در میان فیلمسازانی که در بخش رسمی و رقابتی برای تصاحب نخل طلا به رقابت با یکدیگر می پردازند کارگردانانی حضور دارند که پیشتر و در دوره های قبل نیز موفق به دریافت جایزه اصلی این فستیوال شده اند. «گاس ون سنت» با ساخت فیلم «فیل»، کوئنتین تارانتینو با فیلم «قصه های عامه پسند»، امیر کاستاریکا با فیلم «وقتی پدر به ماموریت رفته بود» از جمله افرادی هستند که در دوره های قبل موفق به کسب جایزه نخل طلا شده اند.
● غایبان اصلی در بخش رسمی کن
از میان اصلی ترین فیلمسازانی که در دوره های قبل حضور موفق و پررنگی در این فستیوال داشته اند، می توان به «کن لوچ» (فیلمساز بریتانیایی و برنده نخل طلای دوره قبل)، «شوهی ایمامورا» (فیلمساز ژاپنی و برنده نخل طلا)، «عباس کیارستمی» (برنده نخل طلا در سال ۱۹۹۷)، «جیم جارموش» (فیلمساز آمریکایی)، «ورنر هرتسوگ» (فیلمساز آلمانی)، «ویم وندرس» (فیلمساز آلمانی)، «الخاندرو گونزانس ایناریتو» (فیلمساز مکزیکی برنده نخل طلا در دوره قبل)، «پدرو الما دوار» (فیلمساز اسپانیایی و برنده نخل طلا در دوره قبل)، «دیوید لینچ» (فیلمساز آمریکایی و برنده نخل طلا با فیلم وحشی در قلب) اشاره کرد.

با تفاسیر مذکور به نظر میرسه امسال جشنواره سیاسی داشته باشیم متاسفانه افرادی مثل مایکل مور و تارانتینو و استدیوی فاکس از ۲ سال قبل کن رو به ابتذال کشیدند.

قرار چهارشنبه هم فیلم ضد ایرانی «پرسپولیس» به کارگردانی "مرجان ساتراپی" در کن به نمایش در بیاد آمد که طبق معمول اعتراض مقامات کشورمان به برگزارکنندگان جشنواره کن را در بر خواهد داشت.

هفته اینده هم جشنواره به اتمام میرسد.